Blog Post

Wat is het craniosacraal ritme?

Lucia de Haan • mrt. 16, 2022

Wat weet jij over het craniosacraal ritme bij honden en paarden?

Het craniosacraal ritme is een belangrijk gegeven voor craniosacraal therapie, een onderdeel van osteopathie wat uiteindelijk ook een op zichzelf staande therapie is geworden. De grondlegger ervan, William G. Sutherland, was één van de eerste leerlingen van dr. A.T. Still. Het craniosacraal systeem bestaat uit de hersenen, ruggenmerg, hersenvliezen, schedel (cranium) en het heiligbeen (sacrum). De hersenen en het ruggenmerg (samen het centraal zenuwstelsel) worden omgeven door de drie hersenvliezen. De buitenste, de dura mater, is een sterk vlies om de delicate structuur van het centraal zenuwstelsel te beschermen. Binnen de dura mater ligt het arachnoid, een iets dunner vlies. De pia mater is heel dun en bekleed de hersenen en ruggenmerg, waarbij het elke groeve en uitstulping volgt.


In de hersenen wordt vocht, de cerebrospinale vloeistof (cerebrospinal fluid, CSF), geproduceerd door gespecialiseerde cellen (de plexus choroïdeus) in de wanden van de hersenventrikels. Vanuit de ventrikels kan het CSF in de ruimte tussen het arachnoid en de pia mater stromen. Het voorziet de hersenen van voedingsstoffen, maar vormt ook een mechanische bescherming. De hersenen en het ruggenmerg “drijven” als het ware in de CSF. Wanneer je je hoofd stoot, functioneert de CSF als schokdemping voor je hersenen. Net zoals bloed door het hart door het lichaam gepompt wordt, wordt de CSF door de hersenen rondgepompt waardoor er pulsatie ontstaat. Dit pulseren wordt het craniosacraal ritme genoemd. In onderstaand filmpje kun je duidelijk de pulserende stroom zien. Let op: dit is een filmpje van een operatie aan het ruggenmerg, als je een gevoelige maag hebt kun je deze misschien beter overslaan!



De schedel is opgebouwd uit meerdere beenderen, waarbij de verbindingen tussen deze beenderen als gewrichten functioneren en er dus beweging mogelijk is. Hierdoor kan de schedel licht uitzetten door druk van binnenuit, zoals bijvoorbeeld de pulsatie van het craniosacraal ritme.




Het craniosacraal ritme werd door Sutherland aangeduid als primair respiratoir mechanisme. De ademhaling van de longen wordt gestuurd door meerdere centra gelegen in het vierde ventrikel in de hersenen. Daardoor was hij van mening dat deze ademhaling dus afhankelijk was van het functioneren van het centraal zenuwstelsel, dat weer afhankelijk is van het functioneren van de aanvoer van CSF. Respiratoir refereert naar de uitwisseling van stoffen op cellulair niveau, zoals de longen de uitwisseling van zuurstof en koolstofdioxide faciliteren.


Het craniosacraal ritme is in de wetenschap lange tijd controversieel gebleven. In een recent onderzoek werden de pulsatiebewegingen van het hoofd van 50 gezonde volwassenen objectief gemeten. Naast het ritme van de hartslag en longademhaling, kon er een derde ritme aangetoond worden, overeenkomend met de frequentie van het craniosacraal ritme!


De frequentie van het pulseren ligt zowel bij paarden als bij honden tussen de acht en twaalf keer per minuut. De kwaliteit en de frequentie van het craniosacraal ritme worden beïnvloed door verschillende factoren. Deze kunnen toenemen door bijvoorbeeld fysieke activiteit, koorts, of behandeling van het craniosacrale systeem. Onder andere stress (zowel psychisch, emotioneel, of fysiek), chronische vermoeidheid, chronische infecties en depressie kunnen de frequentie doen dalen en in kracht laten afnemen. Lichamelijke problemen kun je zien als fysieke stress en hebben dus een negatief effect op het craniosacraal ritme. Hierdoor kan het als tool fungeren om de algemene vitaliteit te beoordelen. Ook is het belangrijk om het craniosacraal ritme te blijven monitoren tijdens een behandeling; overbehandeling kan teveel van het lichaam vragen waardoor het craniosacraal ritme in zal zakken.


Een lichamelijk probleem wat een grote invloed heeft op het craniosacraal ritme is schedelcompressie. Dit kan bijvoorbeeld ontstaan door hangen aan het halster, een te strakke neusriem, gebitsproblemen, of stoten van het hoofd. Het is dus belangrijk dat harnachement voor het hoofd goed past en geen druk veroorzaakt. Als jouw paard veel hangt, of je hebt bijvoorbeeld een hond die erg wild is en zichzelf vaak stoot, kan het dus goed zijn om dit in je achterhoofd te houden en zo nodig na te laten kijken!








Rasmussen & Meulengracht. Direct measurement of the rhythmic motions of the human head identifies a third rhythm. Journal of Bodywork & Movement Therapies 26 (2021) 24-29

Foundations of osteopathic medicine. Second edition. Robert C. Ward

door Lucia de Haan 04 mrt., 2024
Hoe kun je je hond helpen bij darminfecties?
door Lucia de Haan 29 jan., 2024
Wanneer plan je een seniorenconsult voor je hond?
door Lucia de Haan 11 apr., 2023
Wat is het persoonlijkheidstype van jouw dier?
Artrose bij je hond, alternatieve behandeling
door Lucia de Haan 12 okt., 2022
Artrose bij je hond, tips voor een pijnvrij leven. Dagelijkse aanpassingen in voeding, beweging en omgeving om je hond met artrose te helpen en alternatieve behandelmogelijkheden.
Piekbelasting onder de longeersingel
door Lucia de Haan 23 feb., 2022
Onder de longeersingel ontstaat hoge piekbelasting. Het bevestigen van een hulpteugel verhoogt deze belasting zelfs nog meer.
Oefeningen achterhand hond versterken
door Lucia de Haan 02 feb., 2022
Makkelijke oefeningen om de achterhand van je hond te versterken
Het belang van een stabiele ruiter
door Lucia de Haan 09 jun., 2021
Core training voor de ruiter zorgt voor een gelijkere drukverdeling op de paardenrug en een ruimere paslengte.
door Lucia de Haan 02 jun., 2021
Heb jij er wel eens op gelet wat het voorkeursbeen van je paard is? En is het je daarbij opgevallen dat dit kan soms verandert in een bepaalde periode? Lateraliteit kan veranderen in nieuwe situaties. Lateraliteit wordt veroorzaakt doordat de linker- en rechter hersenhelft informatie op verschillende manieren verwerken en gespecialiseerd zijn in verschillende taken. In meerdere diersoorten is geobserveerd dat de linker hemisfeer dominant is in bekende, routinematige situaties, terwijl de rechter hemisfeer vooral actief is tijdens nieuwe, stressvolle situaties. De hersenhelft stuurt de tegenoverliggende lichaamshelft aan. Wanneer er een voorkeur voor de linker lichaamshelft ontstaat, zou dat wel eens kunnen betekenen dat je paard een periode van stress meemaakt. De verschuiving van lateraliteit begint vaak met de sensorische lateraliteit, oftewel voorkeuren in het gebruik van de zintuigen. In acute stresssituaties zullen paarden meer hun linkeroog gebruiken bijvoorbeeld, om de omgeving op te nemen. Houdt de stress aan, dan zal ook de motorische lateraliteit verschuiven naar links. Dit kan zich uiten in het vaker naar voren plaatsen van het linkervoorbeen tijdens het eten, of wegstappen vanuit stilstand met het linkerbeen. In een onderzoek werden 12 3-jarige ruinen gevolgd toen zij van de weide gehaald werden en in individuele boxen gestald werden en hun training begon. Tijdens de eerste week zagen de onderzoekers dat de paarden een voorkeur voor hun linker gezichtshelft kregen, daarna verschoof ook de motorische lateraliteit naar links. Desondanks werden de paarden aan beide kanten evenveel getraind. De verschuiving van lateraliteit correspondeerde met de hoeveelheid stressmetabolieten in de ontlasting, zodat het verband met stress bevestigd kon worden. In een andere studie lieten de onderzoekers paarden verschillende taken uitvoeren; namelijk vertrekken vanuit halt, een opstap, een afstap, een trailer oplopen, en een trailer aflopen. Bij het afstapje en de trailer oplopen verschoof de lateraliteit significant naar links (het linkervoorbeen werd vaker als eerste naar voren geplaatst). Deze paarden vertoonden ook de meeste signalen van angst. De lateraliteit is hierin niet een zwart-wit gegeven, het gaat meer om hoe vaak het paard de voorkeur geeft aan de ene lichaamshelft ten opzichte van de ander. Gaat je paard zijn linkervoorbeen vaker gebruiken in verhouding, dan verschuift de lateraliteit dus naar links. Het observeren van de lateraliteit kan een handig middel zijn om het welzijn van je paard te monitoren. Je kunt volgen hoe je paard dealt met veranderingen zoals een verhuizing, maar ook op zoek gaan naar mogelijke oorzaken van stress wanneer zijn lateraliteit ineens verschuift. Siniscalchi et al. Is the left forelimb preference indicative of a stressful situation in horses? Behavioural Processes 107 (2014) 61–67 Marr et al. Non-invasive stress evaluation in domestic horses (Equus caballus): impact of housing conditions on sensory laterality and immunoglobulin A. R. Soc. open sci. (2020) 7: 191994.
Wat is fascia?
door Lucia de Haan 25 mei, 2021
Wat is fascia en wat betekent het voor osteopathie en craniosacraal therapie?
Show More
Share by: